Πιστεύεις πως σου έκανε καλό το ότι στα 13 σου δούλευες σε σουβλατζίδικο στην Καλλιθέα;
Πάρα πολύ. Έμαθα να παλεύω σκληρά για το μεροκάματο, είδα πώς βγαίνουν τα χρήματα, εκτίμησα πολλά πράγματα. Μεγάλωσα, όπως ξέρεις, σε ένα πολύ μικρό σπίτι – η μαμά μου δούλευε μοδίστρα και ο μπαμπάς στην οικοδομή. Στερήθηκα κάποια πράγματα. Μπορεί να μεγάλωσα μαζί με τα τρία μου αδέλφια και τους γονείς μου σε ελάχιστα τετραγωνικά, όμως ποτέ δεν μου έλειψε η αγάπη. Ήμασταν πολύ δεμένη οικογένεια. Θεωρώ τον εαυτό μου πολύ ευλογημένο και τυχερό για αυτό.
Πρόσφατα ανέκυψε ένα θέμα σχετικά με την καταγωγή σου – κάποιοι ισχυρίστηκαν πως κατάγεσαι από την Αλβανία. Πώς το σχολιάζεις;
Δεν με νοιάζει να πουν ότι είμαι από οποιαδήποτε χώρα – ας λέει ο καθένας ό,τι γουστάρει. Το μόνο που με αφορά είναι η δουλειά μου, γιατί μόνο αυτή μπορεί να με πάει μπροστά.
Σε πλήγωσε αυτή η φημολογία;
Όχι, γιατί να με πληγώσει; Γελάω, όπως γελάω με το καθετί που μπορεί να ειπωθεί για μένα. Στην αρχή λες από μέσα σου: «Γιατί, ρε γαμώτο; Αφού δεν έχω πειράξει κανέναν!». Μετά καταλαβαίνεις πως, για να ασχολούνται μαζί σου, θα πει πως έχεις κάποιο ενδιαφέρον. Τους ευχαριστώ, λοιπόν, πάρα πολύ όλους αυτούς που μιλούν για μένα, γιατί με κάνουν να υπάρχω. Κατά τα άλλα, δεν αφήνω τίποτα να επηρεάσει την ψυχολογία μου. Αν δεν είχα άμυνες, θα είχα πάθει κατάθλιψη και θα πήγαινα σε γιατρό.
Έχεις απατήσει;
Θα έλεγα ψέματα αν σου απαντούσα όχι. Όλοι μας το έχουμε κάνει. Αν αγαπάς τον άλλο και είσαι ερωτευμένη μαζί του, τότε τον συγχωρείς και δίνεις δεύτερη ευκαιρία. Το ’χω κάνει κι εγώ στο παρελθόν.
ΠΗΓΗ: Down Town
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου