Η Μπάρτσα επιστρέφει στον τόπο που κατέκτησε την πρώτη κούπα με το αλησμόνητο φάουλ του Κούμαν κόντρα στην Σαμπντόρια το 1992.
Μην έχοντας τίποτα να χάσει η Ρεάλ Μαδρίτης και με τον Ζοσέ Μουρίνιο στο ξενοδοχείο, μιας και το 2-0 από τον πρώτο αγώνα δεν την ευνοούσε, κατέβηκε με πιο επιθετικό σχήμα από ότι στο πρώτο ματς και πίεσε από πολύ νωρίς. Το πρέσινγκ των φιλοξενούμενων δεν ανησύχησε τον Βαλντές, αφού οι Μαδριλένοι δεν κατάφεραν να φτάσουν με αξιώσεις στην περιοχή του Ισπανού τερματοφύλακα.
Η Μπαρτσελόνα ήλεγχε τον αγώνα, είχε την κατοχή, αλλά δεν έπαιζε με τέρμα τις μηχανές. Όταν ανέβασε ταχύτητα μετά το τριάντα, έφτασε τρεις φορές με τους Μέσι, Πέδρο και Βίγια κοντά στο γκολ, αλλά ο Ίκερ Κασίγιας ήταν σε ετοιμότητα και καθάρισε της φάσεις για την ομάδα του.
Το χρονόμετρο έφτασε στο 45 χωρίς σκορ και χωρίς να μπορούμε να πούμε ότι είδαμε ωραίο θέαμα από τα δυο μεγαθήρια του Ισπανικού και του Παγκόσμιου ποδοσφαίρου, με εξαίρεση εκείνο το καταιγιστικό δεκάλεπτο των γηπεδούχων.
Το δεύτερο ημίχρονο δεν είχε καμία σχέση με το πρώτο, αφού ο ρυθμός του ήταν πολύ πιο γρήγορος και από τις δυο ομάδες. Το παιχνίδι άναψε στο 47ο λεπτό όταν ακυρώθηκε γκολ του Ιγκουαΐν, για φάουλ του Κριστιάνο Ρονάλντο πάνω στον Μασεράνο πριν η μπάλα πάει στον Αργεντινό. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Πορτογάλος σπρώχτηκε από τον Πικέ και με την πλάτη βρήκε το πόδι του Μασεράνο σε μια φάση που μόνο ο διαιτητής είδε φάουλ!
Επτά λεπτά αργότερα ο Ινιέστα πέρασε πολύ όμορφη κάθετη πάσα προς τον Πέδρο, ο οποίος δεν δυσκολεύτηκε να πλασάρει τον Κασίγιας ανοίγοντας το σκορ και στέλνοντας ουσιαστικά την ομάδα του στον τελικό του «Γουέμπλεϊ».
Η απάντηση της Ρεάλ, πάντως δεν άργησε να έρθει, όταν ο Ντι Μαρία σούταρε στο δοκάρι, η μπάλα γύρισε πάνω του την έδωσε στον Μαρτσέλο, ο οποίος με όμορφο πλασέ από κοντά έφερε το ματς στα ίσια. Από εκεί και πέρα, ο ρυθμός έπεσε η Καταλανοί κράτησαν την μπάλα και το τελευταίο σφύριγμα τους βρήκε στον έβδομο ουρανό και τον έκτο ευρωπαϊκό τελικό της ιστορίας τους.