Χρυσό 11 δισ. ευρώ "κρύβει" η Χαλκιδική

Χρυσό θεωρητικής, όσο δεν τυγχάνει εκμετάλλευσης, αξίας 15,6 δισ. ευρώ, ο οποίος με τη συνδρομή της μεταλλουργίας είναι εφικτό να «μεταφραστεί» σε πραγματική αξία έως 11 δισ. ευρώ, δίδοντας ετήσιο εισόδημα έως και 450 εκ. ευρώ για πολλά χρόνια στην τοπική και την εθνική οικονομία γενικότερα, «κρύβουν» τα τρία κοιτάσματα του Στρατωνίου, των Σκουριών και της Ολυμπιάδας στη Βόρεια Χαλκιδική.

Την άποψη αυτή εξέφρασε ο καθηγητής τομέα Μεταλλουργίας και Τεχνολογίας Υλικών και πρόεδρος της σχολής μηχανικών μεταλλείων και μεταλλουργών, στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο κ. Ιωάννης Πασπαλιάρης, ξεκαθαρίζοντας, ωστόσο, πως είναι στο χέρι των κατοίκων της περιοχής αν θα θελήσουν να τα αξιοποιήσουν τα συγκεκριμένα κοιτάσματα ή θα τα αφήσουν στα έγκατα της γης.

Μιλώντας στο πλαίσιο ενημερωτικής εκδήλωσης που οργάνωσε η Πρωτοβουλία Πολιτών του Δήμου Αριστοτέλη, με θέμα «Ο ορυκτός πλούτος της Βόρειας Ελλάδας κι η αξιοποίησή του», ο καθηγητής του ΕΜΠ παρουσίασε στοιχεία από τα οποία προκύπτει πως το μεταλλείο του Στατωνίου έχει εκτιμώμενη διάρκεια εκμετάλλευσης 7 χρόνια, οι Σκουριές περίπου 30 χρόνια κι η Ολυμπιάδα τουλάχιστον 20 έτη.

«Η θεωρητική αξία του μεταλλείου Στρατωνίου είναι 575 εκ. ευρώ, αλλά ακόμη και γίνει η εξόρυξή του η πραγματική του αξία είναι μηδενική. Δεν μπορούμε να το πουλήσουμε», είπε ο κ. Πασπαλιάρης για να εξηγήσει πως «αν γίνει εμπλουτισμός, που είναι απαραίτητος για να αξιοποιηθεί ο χρυσός, τότε η πραγματική αξία που μπορεί να ανακτηθεί εκτιμάται σε 192 εκ. ευρώ ή 28% της θεωρητικής του».

Στην ίδια λογική όπως ανέφερε, στις Σκουριές η θεωρητική αξία είναι 8,7 δισ. ευρώ και με εμπλουτισμό μπορεί να ανακτηθεί το 36% αυτής, πραγματικής αξίας 3,12 δισ. ευρώ. Στο κοίτασμα της Ολυμπιάδας δε, η θεωρητική αξία του χρυσού είναι στα 6,38 δισ. ευρώ, ενώ αν γίνει εμπλουτισμός είναι δυνατή απόληψη χρυσού πραγματικής αξία 1,7 δισ. ευρώ ή το 28% της θεωρητικής της. «Σε σύνολο δηλαδή, η θεωρητική αξία των τριών σημαντικών κοιτασμάτων είναι στα 15,6 δισ. ευρώ και με εμπλουτισμό μπορούμε να πάρουμε το 32% ή ποσό περίπου 5 δισ. ευρώ, το οποίο θα προσδίδει ετήσια έσοδα 211 εκ. ευρώ για τα επόμενα πολλά χρόνια», ανέφερε ο καθηγητής αλλά έσπευσε να ξεκαθαρίσει πως το ποσό της πραγματικής αξίας είναι δυνατό να υπερδιπλασιαστεί. «Με τη μεταλλουργία το ποσό της πραγματικής αξίας μπορεί να φθάσει τα 11 δισ. ευρώ ή το 70% της θεωρητικής αξίας των κοιτασμάτων.

Κάτι που σημαίνει πως σε ετήσια βάση τα έσοδα θα κυμαίνονται στα 450 εκ. ευρώ», σημείωσε ο κ. Πασπαλιάρης και προκειμένου να επισημάνει τη σημαντικότητα του συγκεκριμένου ποσού ανέφερε ότι «αυτή τη στιγμή η Ελλάδα έχει έσοδα περί τα 1,1 δισ. ευρώ, το χρόνο από όλες τις εκμεταλλεύσεις ορυκτού πλούτου που διαθέτουμε στη χώρα. Δηλαδή, μόνο τα τρία κοιτάσματα μπορούν να δώσουν σχεδόν το 40% του συνολικού τζίρου που επιτυγχάνει η χώρα από τις μεταλλευτικές δραστηριότητες σε ετήσια βάση».

Απασχόληση
Εξίσου σημαντική, όμως, είναι η συμβολή που αναμένεται να έχει η επένδυση των 1,2 δισ. ευρώ της "Ελληνικός Χρυσός", στα τρία κοιτάσματα της Βόρειας Χαλκιδικής και σε σχέση με την απασχόληση τοπικά. «Στην εξόρυξη θα απασχοληθούν συνολικά 770 άτομα, ενώ αν προσθέσουμε και τον εμπλουτισμό θα χρειαστούν ακόμη 215 εργαζόμενοι», ανέφερε ο κ.Πασπαλιάρης για να προσθέσει πως «με τη μεταλλουργία ο αριθμός του προσωπικού θα φθάσει στα 1.235 άτομα ή 25% περισσότερα από ό,τι χωρίς αυτή».

Ο καθηγητής εξέφρασε, ακόμη, την εκτίμηση πως σε τέτοιες επενδύσεις «δίπλα» στις άμεσες θέσεις εργασίας, δημιουργούνται, εμμέσως, από 3 έως 5 νέες θέσεις απασχόλησης σε παράπλευρά αντικείμενα. Όσον αφορά, εξάλλου, στις οικονομικές παραμέτρους της επένδυσης, ο κ. Πασπαλιάρης παρουσίασε άλλα στοιχεία από τα οποία συμπεραίνεται πως η τιμή του χρυσού, ανά ουγγιά από τα 300 ευρώ το 2000, έχει φθάσει σήμερα σε πάνω από 1.000 ευρώ η ουγγιά, η τιμή του αργύρου από τα 4 ευρώ έχει φθάσει στα 20 ευρώ και η τιμή του χαλκού από τα 2.000 ευρώ ο τόνος, σήμερα είναι στα 7.000 ευρώ ο τόνος.

Στην παρέμβασή του ο καθηγητής του τομέα μεταλλευτικής τεχνολογίας, αναπληρωτής πρόεδρος του τμήματος μηχανικών ορυκτών πόρων στο Πολυτεχνείο Κρήτης, Ζαχαρίας Αγιουτάντης τόνισε πως είναι εφικτή η ορθολογική εκμετάλλευση ορυκτών πλούτων, με παράλληλη προστασία του περιβάλλοντος. «Μπορεί να γίνει εκμετάλλευση ακόμη και σε περιοχή Natura 2000» είπε χαρακτηριστικά κι αφού τόνισε ότι «υπάρχουν πολλά παραδείγματα στα οποία γαλακτοβιομηχανίες είναι πιο ρυπογόνες από μεταλλεία» επισήμανε ότι είναι κρίσιμο να αξιοποιηθούν νέες τεχνολογίες και βέλτιστες πρακτικές προκειμένου «να περιορίσουμε τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις».

Στο σημείο αυτό δε, ανέφερε ότι «δεν είναι βιώσιμη ανάπτυξη να κλείσουμε όλα τα μεταλλεία της χώρας ή να πούμε όχι σε όλα» και επικαλούμενος τη μελέτη τόσο της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων όσο και των θεμάτων που αφορούν στην εκμετάλλευση των τριών κοιτασμάτων από τη μεταλλουργία χρυσού, εξέφρασε την άποψη ότι η προωθούμενη επένδυση «είναι ορθολογική και βιώσιμη μεταλλευτική δραστηριότητα».

Την ανάγκη για ορθολογική εκμετάλλευση των ορυκτών κοιτασμάτων που διαθέτει η χώρα, σημείωσε και ο καθηγητής του τομέα γεωλογίας και πρόεδρος του τμήματος γεωλογίας – κοσμήτορας στη Σχολή Θετικών Επιστημών του ΑΠΘ Σπύρος Παυλίδης, προσθέτοντας ότι η Ελλάδα συνιστά μια από τις σημαντικότερες κοιτασμολογικές περιφέρειες της Ευρώπης και «αυτό πρέπει να αποτελέσει βασικό στοιχείο για τη βιώσιμη ανάπτυξή της» και ότι «δεν πρέπει να χαθεί αυτή η ευκαιρία». Προς επίρρωσιν αυτών παρουσίασε στοιχεία βάσει των οποίων κυρίως στη Βόρεια Ελλάδα τα οριακά εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα αφορούν περίπου 3 εκ. τόνους μόλυβδο και ψευδάργυρο, 1,5 εκ. τόνους χαλκό, 410 τόνους χρυσό, 2.100 τόνους άργυλο και 6 τόνους πρόσχημα χρυσού.

Παρόλα αυτά ο καθηγητής δεν παρέλειψε να πει πως η προστασία του περιβάλλοντος είναι πρόκληση της εποχής μας και να συμπληρώσει με έμφαση ότι είναι επιτακτική ανάγκη να λαμβάνονται αυστηρά μέτρα προστασίας για να αποτρέπονται οι όποιες περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Αν τηρούνται αυτά, εξέφρασε την άποψη ότι «η εκμετάλλευση θα είναι ασφαλής» και μιλώντας ειδικότερα για τους δείκτες ασφαλείας στην προωθούμενη επένδυση εκτίμησε πως είναι υψηλότεροι και από εκείνους που χρησιμοποιούνται στην κατασκευή πυρηνικών σταθμών στη σεισμογενή Ιαπωνία.

Στο «άνοιγμα» της εκδήλωσης ο πρόεδρος της πρωτοβουλίας πολιτών Δήμου Αριστοτέλη κ. Βασίλης Μοσχόπουλος, τάχθηκε αναφανδόν υπέρ της υλοποίησης της επένδυσης, κάνοντας λόγο για το «ιερό δικαίωμα στην εργασία» και για «οργή και αγανάκτηση στην κοινωνία, που φοβάμαι ότι θα φέρει και κοινωνικό ξεσηκωμό, διότι είναι περισσότεροι αυτοί που αγωνιούν και προβληματίζονται από ό,τι αυτοί που απλώς φωνάζουν περισσότερο για να ακούγονται».

Περαιτέρω τόνισε ότι «θέλουμε να πάρουμε τη μοίρα μας στα χέρια μας» και πως ο «κόσμος από τα Μαντεμοχώρια έχει αποφανθεί υπέρ της επένδυσης όταν ψήφισε το συνδυασμό του δημάρχου, πλέον, Χρήστου Πάχτα, ο οποίος είχε ως προμετωπίδα του προεκλογικού του αγώνα την πραγματοποίηση της επένδυσης». Στο σημείο αυτό δε, ο κ. Μοσχόπουλος στηλίτευσε τα φαινόμενα «παραπληροφόρησης και στρέβλωσης της αλήθειας από αυτόκλητους επιστήμονες που εκφοβίζουν το λαό της βόρειας Χαλκιδικής», κατηγόρησε την πολιτεία ότι λειτουργεί σαν Πόντιος Πιλάτος και την κάλεσε να αναλάβει τις ευθύνες της, ενώ κατέστησε σαφές πως «αυτόν τον αγώνα θα τον κερδίσουμε γιατί είναι απαίτηση των κατοίκων της Βόρειας Χαλκιδικής».

Posted in: ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ